Het derde jaar van de Banenafspraak alweer, tijd om weer eens terug te kijken. Natuurlijk hebben we nog geen officiële cijfers, maar eigenlijk weten we al dat het bedrijfsleven wederom de targets gehaald heeft. Had dat drie jaar gelden voorspeld en je had heel wat flessen wijn als weddenschap gewonnen. Niemand gaf een cent voor onze kansen.
Het beeld dat wordt geschetst van ‘de’ werkgever is nog altijd traditioneel, vooral uit op winstmaximalisatie, houdt de lonen laag en gebruikt te veel flex. De echte wereld van de werkgever is heel anders, de diversiteit groot en klein is enorm, hightech of eenvoudige betrouwbare dienstverlener, het zijn echt net mensen. Mensen met een groot sociaal hart die zeggen ‘het zal je kind maar wezen’. Of het grote bedrijf dat een echt MVO-beleid heeft geformuleerd en in de eerste lijn van de klantbediening onze groep plaatst, of bijvoorbeeld uitspreekt volledig inclusief te willen zijn en dus zowel vluchtelingen, ouderen, langdurig werklozen als mensen met een arbeidsbeperking plaatst.
We zagen dat bijvoorbeeld op de uiterst succesvolle Dag van de 1000 voorbeelden, waar honderden bedrijven de poorten opengooiden, bij elkaar over de vloer kwamen, symposia organiseerden en wat nog al meer. Het grootste genoegen van mijn baan blijft op bezoek gaan bij bedrijven die het al doen en het kennismaken met de betrokken werknemers en potentiële werknemers. Wát een intrinsieke motivatie, soms hou ik het nauwelijks droog.
Veel regelingen werken al wat gemakkelijker, gemeentelijke kandidaten komen alweer wat meer in beeld, maar echt mensen: het kan nog veel beter, we kunnen nog veel meer mensen plaatsen. De nieuwe staatssecretaris gaat haar best doen het allemaal wat meer te stroomlijnen, wij zullen naast haar gaan staan.
Maar ‘t was allemaal nooit gelukt als de echte bedrijven het niet gedaan hadden. Groot of klein, bijgestaan door massa’s ambassadeurs in het veld, positief ingestelde dienstverleners van UWV en gemeenten, organisaties als De Normaalste Zaak en AWVN, de regio’s van VNO-NCW, MKB-Nederland en LTO en iedereen die ik hier vergeet. En ik ben natuurlijk hartstikke blij met het team van 100000 banen dat er weer keihard tegenaan ging. Zo kan je met een gerust hart kerst gaan vieren en de jaarwisseling tegemoet zien.
Aart van der Gaag
Commissaris ‘Op naar de 100.000 banen’
