Stichting De Kringloper: “Verzaken is asociaal”

De Kringloper werd 33 jaar geleden opgericht door vrijwilligers als winkel voor tweedehandsgoederen. Tegenwoordig is het een professionele organisatie waar spullen en mensen een tweede kans krijgen. In totaal werken er circa 80 mensen, waarvan meer dan de helft gedetacheerd vanuit het SW-bedrijf of anderszins met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Hergebruik promoten en mensen helpen

Stichting De Kringloper maakt deel uit van Saver NV, het bedrijf dat voor 4 gemeenten (Bergen op Zoom, Roosendaal, Halderberge en Woensdrecht) en bedrijven de afvalinzameling regelt. De Kringloper is echter wel een op zichzelf staande entiteit en moet zijn eigen broek ophouden, zoals directeur Pascal De Klerk zegt. Hij omschrijft De Kringloper niet als een winkel of een inzamelplek voor tweedehands spullen, maar als: “organisatie die het hergebruik van goederen wil promoten en mensen met een afstand op de arbeidsmarkt wil helpen.”

Dat doet De Kringloper in vijf winkels en door het ontplooien van verschillende activiteiten. “Van de 38 mensen die we vast in dienst hebben, kwamen er 15 bij ons binnen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daarnaast zijn er nog 35 mensen bij ons gedetacheerd vanuit de SW-groep. Daarnaast werken er dagelijks nog zo’n 70 kandidaten mee.”

Altijd een geschikte job

Kandidaten komen bij De Kringloper om weer te wennen aan werk. Ze komen terecht in een traject met intensieve begeleiding. “De eerste drie tot zes maanden gebruiken we om samen met het Werkplein te kijken wat mensen kunnen en willen. Vaak kunnen ze veel meer dan ze zelf denken, daarom is deze fase zo belangrijk. Ons interne uitzendbureau KANS (Kringloper Arbeidstoewijzing Nieuwe Stijl) is er speciaal op ingericht om – samen met de kandidaten – een plek in de organisatie te vinden waar ze als persoon en qua werk goed passen.

Er zijn taken genoeg, dus we vinden eigenlijk altijd een geschikte job.” Bij het draaiende houden van een kringloopwinkel komt immers het nodige kijken. De Klerk: “We hebben vrachtwagens rondrijden, de spullen moeten gesorteerd, gerepareerd en beprijsd worden, er is een heel stuk administratie en dan hebben we natuurlijk de winkels nog, daar is ook veel te doen.”

De Traploper

Sinds dit jaar biedt De Kringloper een nieuw concept: de Traploper. Kandidaten van het werkplein krijgen, terwijl ze nog betaald worden uit gemeentelijke middelen, een opleidingstraject. Na de eerste maanden volgt een leer-/werktraject en als dat ook naar wens verloopt, kan De Kringloper tijdelijk betaald werk aanbieden. “Maar ook daarna willen we mensen niet loslaten. Samen met het Werkplein onderzoeken we dan wat, bij ons of ergens anders, een passende stap is.” In de meeste gevallen lukt het volgens De Klerk om mensen te activeren. “Bij De Kringloper heerst een vriendelijke sfeer, het is geen harde productieomgeving waar mensen heel direct op hun prestaties worden afgerekend. Aan de andere kant spreken we elkaar wel aan op de kwaliteit van het werk, altijd binnen de mogelijkheden die mensen hebben. Ik vind het niet sociaal om mensen maar een beetje aan te laten rommelen. We werken in een team, dus verzaken is ook gewoon asociaal voor de rest.”

Waar een wil is…

De Kringloper heeft haar manier van werken volledig ingericht om juist die mensen te helpen die een extra steuntje in de rug nodig hebben. Kandidaten worden intensief begeleid en de sfeer op het werk wordt door De Klerk omschreven als een warm bad. Toch denkt De Klerk niet dat het voor andere werkgevers zoveel moeilijker is om iedereen een kans te bieden. “Waar een wil is, is een weg. Het is allemaal niet zo ingewikkeld, hoor. Iedereen heeft zijn sterke en zwakke punten en een eigen karakter waar je rekening mee moet houden in je manier van leidinggevenden.”

Dat er misschien meer begeleiding nodig is en dat medewerkers uit de participatiedoelgroep wellicht minder productief zijn, vindt De Klerk geen redenen om het niet te proberen. “Heel flauw, maar begeleiding kan geregeld worden en de mindere productie wordt gecompenseerd omdat je minder hoeft te betalen. Nee, het is echt een verrijking voor het sociale gezicht van je bedrijf en bovendien zijn het ontzettend mooie mensen om mee samen te mogen werken.”

“Dat doen we door de goede voorbeelden te laten zien. Participanten zijn geen kneusjes, hoewel dat beeld nog wel eens bestaat. Het zijn mensen die onze scholen echt beter maken. Ook benadrukt ze het belang van inclusie voor de leerlingen van het ROC. “Deels leiden we ze natuurlijk zelf op, in het praktijkonderwijs. Dat betekent dat het voor onze leerlingen ontzettend belangrijk is dat we laten zien dat er plek voor ze is in de maatschappij.”