“Zelfstandigheid is de grootste uitdaging”, vindt Wim Priem, regiomanager van McDonald’s in Zeeland. Ook bedrijfsleidster Deborah de Fouw, van het filiaal in Terneuzen, ervaart dit zo. “Je hebt vaak meer tijd nodig om ze te begeleiden. Die tijd moet je wel nemen, daar moet je voor open staan.”
Structuur en aandacht
Wat houdt dat in de dagelijkse praktijk in? “Waar andere medewerkers allround inzetbaar moeten zijn, geven we deze medewerkers een apart takenlijstje”, legt Wim uit. “Die structuur hebben ze nodig. Bovendien moet je steeds controleren of ze hun taken goed uitvoeren, anders vergeten ze vaak iets.” Deborah vult aan: “En aandacht, vooral aan het begin van hun werkdag, is belangrijk. Ik merk dat je problemen vaak kunt voorkomen door de medewerker even apart te nemen. Dan kunnen ze vertellen waar ze mee zitten en tot rust komen. Dat helpt.”
Geaccepteerd
“Onlangs hoorde ik over een onderzoek dat uitwees dat het voor mensen met een beperking best tegenvalt om mee te draaien in de maatschappij”, brengt Deborah ter sprake. Hoe ervaart ze dat zelf? “Ik zie het positiever. Je merkt dat de medewerkers zich meer gewaardeerd voelen. En zeker bij ons, waar ze voornamelijk samenwerken met jongeren. Ze worden snel door het team geaccepteerd.”
Wim ziet dat ook: “De jongeren zien niet altijd dat er ‘iets’ met hun collega aan de hand is. Diegene is gewoon wat drukker of zo. Aan de medewerker zelf merk je dat ze er echt plezier aan beleven om mee te draaien in de maatschappij. Ze zijn heel dankbaar en komen in 99% van de gevallen met plezier naar hun werk. Ze zorgen, onbewust, voor veel plezier op de werkvloer, ook voor de rest.”
