Project Description

Wajonger met vaste aanstelling, al 21 jaar

Eenentwintig jaar geleden stapte de toen 25-jarige Martijn Pragt een nieuwe wereld binnen. De wereld van accountants en belastingadviseurs. Dat was een hele stap, want hij kwam uit de sociale werkvoorziening in Assen. Na een halve dag proefdraaien had hij zijn nieuwe werkgever overtuigd: Martijn mocht blijven als medewerker Interne Dienst. Na verloop van tijd kreeg hij een vaste aanstelling en ook nog eens fulltime. Twee decennia verder zijn we nieuwsgierig hoe het Martijn, die een beperking in het autisme spectrum heeft, in zijn baan is vergaan.

We spreken Martijn samen met zijn interne begeleider Marieke Davids en Elanda de Wit van Restart, die destijds de jobcoach van Martijn was en die hem in 1996 in zijn werk en persoonlijke ontwikkeling begeleidde. Restart helpt bedrijven met de invulling van duurzame inzetbaarheid en is participatiepartner voor organisaties die willen bijdragen aan een inclusieve arbeidsmarkt. Martijn begon destijds bij EY,  het wereldwijde accountants- en belastingadvieskantoor. Inmiddels is het kantoor verzelfstandigd als UNP accountants adviseurs, een begrip in de omgeving en met vijftig mensen een groot kantoor in Drenthe.

Eerste werkdag

“Ik vergeet het nooit, want het was ook mijn eerste werkdag als jobcoach bij Restart toen ik Martijn op zíjn eerste werkdag op dinsdag 2 januari 1996 mocht begeleiden!”, trapt Elanda het gesprek af. Martijn veert direct op, want ook hij herinnert zich zijn eerste werkdag bij UNP nog als de dag van gisteren: “in het begin moest ik natuurlijk wel heel erg wennen en ging er wel eens wat verkeerd, maar gelukkig kreeg ik vrijwel direct van Elanda werkroosters zodat ik precies wist wanneer ik wat moest doen.” Martijn begon met kleine huishoudelijke en klusjes zoals het opruimen van de koffiekopjes in de bespreekruimten en administratieve klusjes zoals kopiëren. Maar al snel bleek dat Martijn meer kon en dat hij ook meer wilde doen. Gaandeweg kreeg hij dan ook meer taken. Tegenwoordig vult hij de beide koffieautomaten bij, zorgt hij er voor dat de printers voldoende papier hebben, ruimt hij de bestellingen op die worden afgeleverd en houdt hij buiten het groen en de parkeerplaatsen netjes. “En soms mag ik ook boodschappen doen”, zegt de goedlachse Martijn.

Verantwoordelijkheid

Het werkrooster van toen heeft hij inmiddels niet meer nodig. Martijn werkt erg gestructureerd en weet nu wanneer hij wat moet doen. Bovendien heeft hij verantwoordelijkheidsgevoel ontwikkeld. Dat had hij niet die keer jaren terug toen het hard gesneeuwd had en hij pekel moest strooien. Martijn kieperde de emmer in één keer leeg: klaar! Om dit soort anekdotes kan nu hard gelachen worden. Tegenwoordig is het de verantwoordelijkheid van Martijn om onder meer tijdig de papier- en vuilcontainers buiten te zetten, maar ook om er voor zorgen dat geleverde goederen op hun plek in het magazijn terecht komen. Dat zijn normale taken die hij als volwaardig werknemer uitvoert en ook, net als ieder werknemer, aan anderen moet overdragen wanneer hij op vakantie gaat.

“De kracht en het succes van dit verhaal ligt in de stevige basis die we aan het begin hebben neergezet.”

Eigenlijk heel gewoon en niets bijzonders. Maakt dat het, dat hij na twee decennia hier nog steeds werkt? “Ja, eigenlijk wel”, zegt Marieke Davids, UNP Officemanager en de vaste begeleider van Martijn. “Het helpt ook wel dat er continuïteit in de coaching zit. Daardoor is de communicatie open en zijn er geen misverstanden of onduidelijkheden. En als die er zijn, kunnen die meteen worden rechtgezet.” Elanda wijst in dit verband op de zorgvuldige start destijds in 1996: “de kracht en het succes van dit verhaal, ligt vooral in de stevige basis die we aan het begin van Martijn’s carrière hebben gelegd. In de selectie van de  taken en het aanleren ervan door Martijn. Maar ook het onderlinge contact met collega’s is daarbij belangrijk gebleken. UNP heeft dit heel goed opgepakt”, zegt Marieke. ”Ook de stabiliteit van enkele cruciale personen in het bedrijf gecombineerd met een goede thuissituatie dragen er toe bij dat Martijn na 21 jaar nog steeds werkzaam is.”

Digitalisering

Elanda wijst erop dat dat je als werkgever over zo’n lange periode iedere keer weer mee moet in de ontwikkeling van de medewerker, bijvoorbeeld bij de digitalisering. “Als er dan iets afvalt moet er weer iets anders voor in de plaats komen. Dat vraagt dus continu om aandacht en aanpassing en moeten er nieuwe dingen worden aangeleerd.”

 “Bij UNP heeft Martijn z’n eigen vaste plek en als het aan ons ligt blijft dat nog minstens twintig jaar zo!”

Marieke bevestigt dit en legt uit dat het werk regelmatig verandert en er steeds gekeken wordt naar welke taken Martijn aankan. In het papieren tijdperk moesten de wetten die gewijzigd waren in de wetboeken van de juristen vervangen worden door de nieuwe teksten. Blaadje-erin-blaadje-eruit. Ontzettend precies en nauwkeurig werk waarin Martijn zeer bedreven was. Cijfers, getallen, data: laat het maar Martijn over! “Tegenwoordig gaat dat allemaal digitaal, er komt geen papier meer aan te pas”, zegt Marieke. “Dat is voor de juristen natuurlijk heel fijn, maar wel jammer voor Martijn die ermee zijn favoriete klus zag verdwijnen.”

Mede als gevolg van de digitalisering en het wegvallen van de papieren wetboeken, wordt Martijn bij UNP nu meer in de breedte ingezet ter ondersteuning van het secretariaat en de receptie. “Ik ontzorg”, zegt Martijn betekenisvol. “Klopt, eigenlijk is Martijn onze conciërge geworden”, zegt Marieke. “Maar we moeten wel voorzichtig zijn en niet vergeten dat Martijn wegens zijn autisme ook beperkt is. Daarom is het voor hem goed dat hij voortaan op woensdagmiddag vrij is, zodat hij zich kan ontspannen en zich met zijn treinhobby kan bezighouden. Bij UNP heeft Martijn z’n eigen vaste plek en als het aan ons ligt blijft dat nog minstens twintig jaar zo!”, zegt Marieke met overtuiging tot besluit.