Restaurant Frans op den Bult: “Het is ook een kwestie van gunnen”

Hotel-restaurant en cateringbedrijf Frans op den Bult wordt al in de zesde generatie van de familie gerund door Irma Hellegers en haar man Wim, die in de zaak is geboren. Op dit moment leidt ze het bedrijf samen met haar man, terwijl haar kinderen ook al in de zaak werken. Net zo vanzelfsprekend als de kwaliteit van het eten en de service, is de inzet van medewerkers met een arbeidsbeperking.

Ze weten je te vinden

“We hebben 58 medewerkers, waaronder een vaste ploeg van rond de 30 man. Veel zijn er al 15 of 20 jaar in dienst, dus je kunt echt zeggen dat we één grote familie zijn,” vertelt Hellegers trots. Dat familiegevoel vindt ze misschien wel het belangrijkste aan Frans Op den Bult. “We doen het echt samen, we zijn een team. En dan maakt het helemaal niet meer uit of iemand binnenkomt met een afstand naar de arbeidsmarkt, een beperking, of hoe dat dan ook heet.”

Van de 30 vaste medewerkers, hebben er 9 een arbeidsbeperking. De eerste kwam in 2001 via het Praktijkonderwijs bij Hellegers terecht. “Die wilde graag in de horeca werken. Dus vroeg de school of we het een keertje wilde proberen. Nou ja, die kans wilden we haar niet onthouden. Dat is gewoon een kwestie van gunnen.” Maar niet alleen via het praktijkonderwijs kwamen de medewerkers met een arbeidsbeperking bij het hotel/restaurant terecht. “Ook het UWV en andere instellingen komen met kandidaten bij ons terecht. Als je bekend staat als inclusief bedrijf, dan weten ze je wel te vinden.”

Eerlijk beeld eigen kwaliteiten

De meeste medewerkers met een beperking werken een beetje achter de schermen van het hotelrestaurant, in de keuken of het magazijn. Maar ook in de bediening worden ze ingezet. “Iedereen heeft andere kwaliteiten en beperkingen en vindt andere dingen leuk. Dus moet je goed kijken welke taken mensen kunnen vervullen en wat ze graag willen doen. Een van de weinige eisen die ik stel bij de sollicitatie, is dat mensen goed uit kunnen leggen wat ze wel en niet kunnen en willen. De ervaring leert dat het lastig werken is met mensen die daar geen eerlijk beeld van hebben.” Frans Op den Bult heeft een grote parkeerplaats en ligt centraal bij de snelweg. Het wordt daarom drukbezocht door vrachtwagenchauffeurs.

“Dat zijn de mooiste gasten die er zijn. Ze klagen nooit en willen zich thuis voelen bij ons. Maar de aard van hun werk vraagt wel dat de service een beetje snel gaat. Ze hebben geen tijd om de hele avond te zitten dineren. Daarom houden we de balans goed in de gaten. We kunnen niet alleen maar werken met mensen die een arbeidsbeperking hebben. Het moet wel passen en uiteindelijk moet het in de keuken, de bediening en bijvoorbeeld de eigen wasserij van het hotel natuurlijk wel allemaal soepel lopen.”

Koploper

Omdat Hellegers en haar bedrijf in de regio bekend staan als koploper op het gebied van inclusief, wordt ze vaak uitgenodigd bij gemeenten en werkgeversnetwerken om haar verhaal te vertellen. “Tegen gemeenten en instellingen zeg ik altijd dat ze meer vanuit de werkgevers moeten denken en snappen dat het voor mij lastig is, me voor de drie verschillende gemeenten in de regio aan te passen aan drie verschillende manieren van werken.”

Wees niet bang

Tegen werkgevers zegt ze: wees er niet bang voor. Ondernemers hebben volgens haar vaak geen zin in de tijd en moeite die het kost om mensen met een beperking aan het werk te helpen. Zowel vanwege de bureaucratie als de begeleiding. “Aan de bureaucratie kan ik niet veel doen, maar de tijd die het kost aan begeleiding betaalt zich dubbel en dwars terug. Het zijn zulke lieve mensen en ze zijn 200% gemotiveerd. Echt dat is de moeite waard.”