‘Klein beginnen: investeren en renderen’

Stichting Gehandicaptenzorg Limburg is er voor mensen met een zware lichamelijke handicap en mensen met hersenletsel. Door de jaren heen is steeds meer de nadruk komen te liggen op die laatste doelgroep. “Met hersenletsel komen cognitieve problemen om de hoek kijken en dan is zelf wonen, werken, leven moeilijker”, vertelt Rob Bulles, SGL regiomanager Parkstad. “Vaak hebben onze cliënten geen kansen op de arbeidsmarkt. Zelfs de sociale werkplaats is voor 90% niet haalbaar.”

Op zoek naar samenwerking

SGL zoekt veelal de samenwerking met sociale werkvoorzieningen. De schoonmaak van de algemene ruimtes wordt door de sociale werkplaats gedaan. Bulles: “Soms met hulp van onze eigen mensen. Elk jaar stellen we een aantal leerlingplekken open. Vanuit de sociale werkplaats kom je hier op een werkervaringsplek, 3 tot 6 maanden. Vaak betekent dat in praktijk gewoon wennen aan om 9 uur op het werk komen. Een stap verder gaan we een detachering aan met de sociale werkplaats. We hebben bijvoorbeeld een klusjesman in Schaesberg. Hij werkt al sinds jaar en dag bij ons en doet alles voor ons. Als je mensen met een arbeidsbeperking een kans geeft, is de betrokkenheid voor het werk heel groot. Ook voor het lief en leed voor onze cliënten.”

Kijken naar mogelijkheden

Vooral in die facilitaire functies kijkt SGL altijd naar de mogelijkheden voor mensen met beperking. Bulles: “Het levert je financieel wat op, maar ook kwalitatief. Je krijgt mensen die heel waardevol zijn, betrokken en prima het contact met cliënten kunnen maken. En vaak is het erg waardevol als iemand uit het reguliere arbeidsproces en iemand met een rugzak elkaar vinden en zich aan elkaar op kunnen trekken.”

Verbinding met reguliere werknemers

De zorg van SGL voor cliënten is primair. Het bedrijf kiest daarbij bewust voor grote locaties, waar meerdere reguliere werknemers werken. Er is altijd een teamleider aanwezig die zorgt voor verbinding naar de mensen van de sociale werkplaats. “Driehoeksgesprekken zijn een voorwaarde”, zegt Bulles. “In begin is het vaak investeren en daarna zie je het renderen. Ik heb een voorbeeld waarin iemand na een werkervaringsplek 2 keer werd gedetacheerd en daarna heeft gesolliciteerd naar een leerlingplek en die ook heeft gekregen. Nu werkt hij inmiddels in dienst met uitzicht op een vaste aanstelling.”

Inzicht krijgen

Bulles vertelt dat werkgevers vaak inzicht krijgen als ze eens contact hebben gelegd met het WSP en de sociale werkvoorziening. “Daarna is het sterk om het samen op te pakken. Werkgever (teamleider) en begeleider vanuit Sociale Werkplaats. Het begint met regelmatige begeleiding, maar dat wordt steeds minder. Inmiddels zijn we zover dat wij met een arbeidsvraag meteen naar de sociale werkplek stappen om te kijken of men iemand heeft voor een bepaalde functie. Probeer eens klein is het advies: een proefperiode. Je ziet daarna vanzelf hoe en waar iemand in te zetten is.”