Het gaat niet alleen om de aantallen bij Tata Steel: ‘Het individu staat centraal’

Tata Steel in IJmuiden heeft ruim 9.000 werknemers en werkt hard aan het creëren van veel banen voor de doelgroep. Maar het gaat niet alleen om de aantallen. “Het individu staat centraal”, zegt Petra Nordholt. Als projectleider is zij verantwoordelijk voor het organiseren van de participatiebanen. “Sinds 2010 bieden wij al jaarlijks werkervaringsplekken aan Wajongers, eerst 10 per jaar en later zelfs 20.”

Plek voor een beperking

De Participatiewet veranderde die strategie: van werkervaringsplekken naar volwaardige banen. Tata Steel koos er bewust voor om zich actief in te spannen voor mensen uit de doelgroep. “Als grote regionale werkgever staan we midden in de samenleving. Daarom laten we het niet op de boete aankomen. Er moet op de arbeidsmarkt ook plaats zijn voor mensen die een beperking hebben. Dat voelen onze medewerkers ook zo, want vaak genoeg is er een collega die of zelf een familielid heeft of een kennis of buurtgenoot kent die wel een extra steuntje kan gebruiken.”

Daarom richt Nordholt zich op het vinden van zinvol, betaald werk. Ze besteedde de eerste maanden van het jaar aan het ‘Participatiewet-proof’ maken van de organisatie, zoals ze het zelf noemt. Haar werkwijze is daarbij geïnspireerd op de ervaringen met de werkervaringsplekken die Tata eerder aanbood: “We vragen de afdelingen om te kijken waar ruimte is om via jobcarving nuttige taken te bundelen en zo banen te creëren.”

Plekken vinden die iets toevoegen

Dat kan op veel verschillende plekken zijn. Tata Steel startte een pilot met gastvrouwen, maar ook op de Finance afdeling of in de fabriek ziet Nordholt verschillende mogelijkheden. “Het doel is plekken te vinden die echt iets toevoegen, bijvoorbeeld door iemand specifieke taken te geven als het ophalen of verzamelen van gereedschappen en benodigde materialen. Op die manier kan een hele afdeling slimmer en sneller functioneren.”

Twee voorwaarden

Jobcreatie op een afdeling is volgens Nordholt mogelijk en wenselijk als er aan twee voorwaarden wordt voldaan: er moeten nuttige bij de kandidaat passende werkzaamheden zijn en er moeten geschikte begeleiders zijn. “Zonder passende begeleiding kan het niet mogelijk zijn om deze doelgroep werk aan te bieden. Het hele plaatje moet kloppen. Er moet een klik zijn tussen de kandidaat, de praktijkbegeleider en het aan te bieden werk. Dat maakt het in elk opzicht maatwerk.”

Behalve het zoeken naar de geschikte kandidaat bij een van te voren bepaalde baan, weet Nordholt ook dat het andersom kan werken. Ze krijgt rechtstreeks, bijvoorbeeld via medewerkers, sollicitaties binnen van mensen met een beperking. “We zoeken naar mensen die niet moeten, maar willen werken. Als gemotiveerde mensen zich zelf bij ons melden, gaan wij als vanzelfsprekend kijken of er werkzaamheden bij zijn die bij het profiel kunnen passen. Dat zijn immers precies het type medewerkers die we zoeken!”