Bras Fijnaart: Het verschil tussen denken in beperkingen en denken in kansen is groot

Goof Rijndorp, directeur-eigenaar bij Bras Fijnaart, klinkt verwonderd: “We hadden laatst een jongen op gesprek. Oké, hij was wat stilletjes en teruggetrokken, maar hij is aan de slag gegaan en hij blijkt een bevlogen groenvoorziener. Waar is het misgegaan?”

Vertaalslag maken

Bij Bras werken acht mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en Goof kan zich verbazen over het feit dat ze ‘in de kaartenbak’ hebben gezeten. Daarom wil hij aan de voorkant er alles aan doen om te voorkomen dat ze in de kaartenbak terechtkomen: “Zo organiseren we voor jongeren uit het voortgezet speciaal onderwijs een dagje uit. Die denken dat het hoveniersvak niet cool is. Dus rijden we ze in een bus langs allerlei projecten.”

Gouden greep

Goof en zijn hr-medewerkster bezoeken ook regelmatig banenmarkten. “We weten dat de mensen die daar komen moeite hebben een baan te vinden. Maar wij kijken naar de persoon.” En dan kan het zijn dat de ietwat stille jongen een gouden greep is. “Hij komt altijd netjes op tijd. En dat is fijn, want je werkt in een ploegje en dan kan het niet zo zijn dat een hele groep moet wachten op één persoon.”

Boete

Voor Goof staat voorop dat ondernemers kijken naar mensen en denken in kansen. “Daarom doen we veel aan werving in deze groep. We weten dat de instanties alleen de beperking zien. Daar zit het verschil. En dan hebben we het geluk dat hier in de gemeente Moerdijk twee wethouders zitten die dat snappen en die de vertaalslag maken. Maar zij realiseren zich ook dat één druppel nog geen regen is.” En dan kan het gebeuren dat een foutje in de uitvoering een forse boete oplevert. Of dat een aanpassing in een maaimachine voor de instanties een te grote investering wordt. “We willen veel doen, maar soms lopen we tegen de muren van de wet op. Dat maakt het uitvoeren van de Participatiewet lastig. Maar gelukkig niet altijd onmogelijk.”