In Nederland houden we bijna een miljoen mensen buiten de arbeidsmarkt, omdat anderen besluiten dat ze niet mee kunnen doen. Inmiddels denkt een deel van deze mensen ook werkelijk dat ze dat niet meer kunnen. Iemand vaak afwijzen, heeft het effect dat hij zelf gaat denken dat hij niet geschikt is. Buiten het feit dat dit maatschappelijk ongewenst is, is het ook onbetaalbaar. Iedere vorm van vooraf selecteren sluit mensen uit. Iedereen selecteert vanuit zijn eigen kader. Opzettelijke discriminatie komt voor, maar ongewild discrimineren nog veel meer.
Draai het om. Startpunt is werk. Maak als werkgever heel helder wat je werkelijk nodig hebt. Zonder indirecte eisen, alleen de basiseisen benoemen. Iedereen die aan het werk wil en denkt dat hij de baan aankan, is welkom. Dat is Open Hiring. Vragen over het verleden worden niet gesteld. Selectie op opleiding of werkervaring vindt niet plaats.
Bij het vrijvallen van de vacature gaan de kandidaten op volgorde van aanmelding aan de slag. Vanuit de eerste ervaringen in Nederland, bereiken we op deze manier gemotiveerde mensen die eerder niet meer durfden te solliciteren, uit angst weer te worden afgewezen.
Vanaf de eerste dag kan de medewerker aantonen dat hij het werk aankan. De bewijsdrang ligt bij de medewerker zelf. Hij heeft immers gezegd dat hij het kan. En hij heeft daarmee ook de motivatie om te willen slagen. Als werkgever geef je vertrouwen aan je medewerker. Grote kans dat je niet wordt teleurgesteld.
Eenmaal aan de slag, dan zetten we met Open Hiring volop in op behoud van werk. Daar heeft ook de overheid een functie. Door niet in de weg te zitten met regelgeving.
Het idee is simpel, maar vergt dat we overstappen van het denken vanuit risico’s naar het toewerken naar vertrouwen. Vertrouwen van de werkgever in de kandidaat, van de kandidaat in de werkgever. En van de overheid in de werkgever. Durft u de eerste stap te zetten? Geeft u de eerste die zich meldt, de baan?
