Onlangs werd ik gevraagd om op een ondernemerscongres een verhaal te komen vertellen over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Nou weet ik niet hoe u aankijkt tegen dat begrip, MVO. Maar bij mij roept het de sfeer op van aanbestedingen, regels en veel papier, mensen die roepen dat het echt heel belangrijk is, een zaal die de laatste e-mails nog even doorleest en bionade bij de borrel. Geen sfeer die ondernemers op het puntje van hun stoel zet, dacht ik. Dus ik zei nee. Maar ik wil wel een ander verhaal vertellen, dacht ik. Ik ga ze eens wat vragen.
All Inclusive Challenge
Opeens was de “allinclusive challenge” geboren. Gewapend met een rood polsbandje daagde ik ondernemers uit om met een plan te komen om mensen met afstand tot de arbeidsmarkt weer aan de baan te helpen. Geen liefdadigheid, maar ondernemen. Geen knuffelfunctie, maar serieus werk creëren. Want dat kunnen alleen ondernemers. En voor een goed plan dat hout snijdt hebben wij als overheid dan ook wel weer wat over. Zo helpen we elkaar en – belangrijker nog – de doelgroep waar het om gaat.
Verantwoorde ondernemers
Meer dan 20 plannen werden opgeleverd door de aanwezige bedrijven. In een heuse Dragon’s Den competitie hebben we de uiteindelijke winnaars bepaald. Deze bedrijven gaan we volgen en ondersteunen om hun resultaat te halen: meer mensen uit de inclusieve doelgroep aan het werk. Om daarmee weer een deel van de nieuwe 100.000 banen te kunnen realiseren. De droeftoeters die mij gewaarschuwd hadden voor belachelijke bedragen die gevraagd zouden worden en juridisch onmogelijke verordeningen kregen ongelijk. Ondernemers zijn zuinige mensen, kennen de regels ook en willen net als ik zoveel mogelijk bezig zijn met zingevend werk. En je kunt een heel leuke avond met ze hebben.
Een overheid die durft en doet
We kunnen elkaar dus prima vinden, overheid en ondernemers. En het is nodig ook. We kunnen eindeloos werk herverdelen, groepen prioriteren, ons druk maken over verdringen en steeds meer regels opstellen om te voorkomen dat specifieke groepen weggedrukt worden. Maar uiteindelijk gaat het om één ding: ziet iemand een kans in de markt om die baan te realiseren? Die ondernemer gun ik een overheid die de handen uit de mouwen steekt en echt meehelpt 100.000 banen te creëren.
David van Maanen
directeur van de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug
