“Wat we ook doen, het lukt niet om iemand te vinden uit de doelgroep die aan de slag kan.” Kathleen Metz, directeur van Prince Kunststofbouw vindt het belangrijk dat het bedrijf haar sociale gezicht laat zien. De intentie is er absoluut, maar waarom gaat het mis?
De vraag
“We zoeken kandidaten die eenvoudige productiewerkzaamheden oppakken. We hebben een uniek product, een leuk team en mogelijkheden om intern een opleiding te doen.” Dit zou toch minimaal één succesverhaal moeten opleveren? Integendeel, instanties sturen steevast mensen waarbij motivatie, gezond verstand en twee rechterhanden ontbreken.
Terugblik
Ze kan er een boek over schrijven: een kandidaat vond het werk te moeilijk, want analfabeet. Een andere geïnteresseerde vond het opmeten van een stukje buis al erg lastig. “En die ene man die ontzettend boos werd toen we vroegen of hij wilde beginnen met alternatieve werkzaamheden. We waren die dag druk bezig met een grote order en het ontbrak ons even aan tijd om hem netjes te ontvangen. Dat schoot hem in het verkeerde keelgat. Hij draaide zich om en verdween, want ‘dat was niet de afspraak.’” Daarna kwam een gamer op gesprek. Die had een grondige douchebeurt én een cursus communicatieve vaardigheden nodig. “Als laatste wilden we een langdurig werkeloze man een kans bieden. We hebben hem in alle rust ingewerkt, maar hij begrijpt het werk niet.”
