Vorige week verscheen het rapport ‘Duurzaamheid van werk binnen de Banenafspraak 2019-2020’, uitgebracht door UWV en wel op verzoek van het ministerie van SZW.
Dus ik heb naarstig in alle kranten gezocht en gekeken of er toevallig al een kamerlid iets had opgemerkt. Ik heb niks kunnen vinden.
Terwijl dit een rapport is waar elke arbeidsmarktexpert van zou moeten smullen. Met name omdat het cijfers geeft, die niemand van te voren had durven noemen.
Het laat niet alleen zien dat de absolute cijfers in Coronatijd meevallen (eerdere trendrapportages en jaaroverzichten gaven dat al aan en lees hier onze eerdere berichtgeving hierover), maar vooral dat de verblijfsduur zo opvallend is.
We praten niet over weggooibaantjes of allemaal flex (hoewel sommigen dat vaak zo framen). Nee, na een jaar werkt 84% nog ( vierentachtig!!!), 64% van de mensen zit zelfs nog bij de eerste werkgever. Bovendien liep het aandeel flex terug. Vooral omdat detacheringen uit de SW-bedrijven steeds minder vaak voorkomen. Die terugval wordt opgevangen door vaste contracten bij de bedrijven zelf.
Dit rapport hoort met chocoladeletters in de Telegraaf te staan. Tweede Kamerleden horen trots met hun borst vooruit te lopen (trots op de resultaten, niet op het controversieel verklaren van het Breed offensief met vereenvoudigingen voor werkgevers en werkzoekenden). Maar nee, hoor. Niks van dat al. Er is nauwelijks aandacht .
Waarom niet ?
Waarschijnlijk omdat het goed nieuws is en dat wordt niet gehoord.
In de laatste podcast-aflevering gaat Aart van der Gaag uitgebreider in op deze publicatie van UWV. Ons nieuwsbericht, inclusief link naar het rapport, vindt u hier.
Aart van der Gaag, een leven lang werkzaam (publiek en privaat) op de arbeidsmarkt. Boegbeeld VNO/MKB/LTO, inzet 100.000 arbeidsbeperkten, inspirator overheid voor de 25.000 banen.
.
