Op 17 juni kiest Nederland voor de eerste keer een Minister van Gehandicaptenzaken. De Minister van Gehandicaptenzaken is een initiatief van de Lucille Werner Foundation en KRO-NRCV. Tijdens een live televisie-uitzending (maandag 17 juni om 21.15 uur op NPO 1) wordt de winnaar verkozen. De komende dagen krijgen de zes finalisten op deze site de kans om zich te presenteren. Vandaag: Thijs de Lange.

Voor mij is mijn handicap een onderdeel van mij; ik laat mij er niet door beperken. Ik treed graag op. Ik studeer op de universiteit. Ik zet me als lid van het Student Disability Platform in voor studenten met een functiebeperking. Ik ben, kortom, een bezige bij. Net als elke andere student.

Ik heb bij het platform geleerd niet alleen maar vanuit mijzelf te denken. Ik heb geleerd ook mensen met autisme of die kleurenblind zijn te vertegenwoordigen. Daarbij neem ik mijn eigen handicap wel mee. Ik voel hoe het is om een beperking te hebben, maar tegelijkertijd kan ik mij ook zonder wanen. Als minister vervul ik een brugfunctie.

Ik vind dat het tijd is dat wij, mensen met een beperking of chronische ziekte, laten zien hoe het is om te leven met een handicap of chronische ziekte. Als je namelijk geen beperking ervaart, zie je ook niet wat er beter kan. Ik zou mijn ministerschap daarom vooral willen richten op bewustwording. En als we nou met zijn allen toegeven dat we allemaal weleens wat hulp kunnen gebruiken, is de brug tussen wel beperkt en niet beperkt snel gelegd. En die brug wil ik leggen.

Tweedeling

In Nederland is er nog steeds een tweedeling tussen mensen die geen handicap of chronische ziekte hebben en degenen die dat wel hebben. Dat zie je ook terug in dit initiatief van 100.000 banen. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn om mensen met een beperking of chronische ziekte aan te nemen. Wij hebben dankzij onze handicap of chronische ziekte een ongekende drive en doorzettingsvermogen. Als ik solliciteer, zou ik helemaal niet het gevoel willen hebben dat ik afgewezen wordt vanwege mijn handicap. Maar ook niet dat ik aangenomen wordt dankzij mijn handicap. En al helemaal niet dat er speciaal voor mij een functie wordt bedacht die er anders helemaal niet was geweest. Ik wil aangenomen worden omdat ik de beste kandidaat uit sollicitanten met én zonder handicap of chronische ziekte ben.

Natuurlijk hebben mensen met een handicap of chronische ziekte aanpassingen nodig. Dat vraagt om creatief denken – durf daarom ook als sollicitatiecommissie buiten de vacature-eisen om te kijken naar wat de sollicitanten laten zien aan talenten. Maar het vraagt ook om concrete voorzieningen. Zo wil ik mij als minister er – naast vele andere dingen die ik teweeg wil brengen – voor inzetten dat doven een persconferentie kunnen volgen in hun eigen taal en blinden moeiteloos hun bus kunnen vinden. Maar laten we niet in aanpassingen blijven denken, echte gelijkheid krijg je alleen als je iedereen op dezelfde manier behandelt. Ik wil er als minister voor zorgen dat iedereen ongeacht zijn of haar beperking of chronische ziekte zo normaal mogelijk mee kan doen.

Over Thijs:
Thijs de Lange is 21 jaar en daarmee de jongste finalist. Hij woont in Zaandijk en studeert Nederlandse Taal & Communicatie en Frankrijkstudies aan de Universiteit van Amsterdam. Bij zijn geboorte heeft hij zuurstofgebrek gehad, waardoor het deel van zijn hersenen is beschadigd dat al het motorische aanstuurt. Hierdoor heeft hij een lichte vorm van Cerebrale Parese.

Als lid van het Student Disability Platform representeert hij samen met twee andere leden alle studenten met een functiebeperking aan de UvA, met als doel het studeren voor studenten met een beperking te verbeteren. Met dit werk heeft hij de liefde voor belangenbehartiging gevonden. Door zijn jarenlange theaterervaring is spreken in het openbaar voor hem niet vreemd.