De deurwaarder stond aan de deur, intussen waren we afgesloten van warmte. Mijn kinderen en ik hebben twee jaar in de kou gezeten. Ik heb in een heel diep gat gezeten, maar daar heb ik mezelf uitgevochten en weer een goed leven geprobeerd op te bouwen voor de kinderen.’

‘Ik ben eigenlijk de afgelopen jaren heel klein gehouden, ben 11 jaar vooral thuis geweest en moeder geweest.’

‘Ik zat heel erg vast: ik heb veel te bieden als persoon maar ik kreeg nooit de kans om, zonder diploma’s en ervaring, aan het werk te kunnen én te mogen. Terwijl ik wel altijd die ambitie heb gehad. Elke keer afgewezen worden is pijnlijk.’

‘Soms heeft iemand alleen maar één kans nodig om te laten zien wat hij in huis heeft, maar als je die niet krijgt… wat moet je dan.’

Bovenstaande woorden zijn niet van mij, maar van kandidaten van het werk- en ontwikkeltraject ‘Sterk aan het Werk’ van de Driessen Foundation. Ik ben gevraagd om een column te schrijven over inclusiviteit met daarin een oproep aan werkgevers. Ik kan een mooie opsomming maken met praktische tips en handige tools die nuttig zijn om invulling te geven aan inclusief werkgeverschap. Maar wat mij betreft is in eerste instantie het luisteren naar de persoonlijke verhalen en het voelen van de thematiek belangrijker.

Onze kandidaten van Sterk aan het Werk zijn alleenstaande moeders met een inkomen op bijstandsniveau die al jaren hebben gevoeld hoe het is om niet mee te mogen doen. Die keer op keer afgewezen werden omdat ze niet voldoen aan het schaap met de vijf poten. Ze hebben gevoeld hoe het is om letterlijk in de kou te staan. Hun problemen werden alsmaar groter en toch hadden zij de kracht om door te gaan en er het beste van te maken. Voor zichzelf en voor hun kinderen.

Dit ging mijn collega’s en mij aan het hart en dreef ons in de actiestand. Wij zijn de Driessen Foundation en we zetten ons in voor mensen voor wie werkgeluk minder vanzelfsprekend is. Vanuit deze visie en ambitie starten we projecten op om mensen te ondersteunen in hun weg naar werkgeluk. Sterk aan het Werk is één van deze projecten. Het is een werk- en ontwikkeltraject gericht op alleenstaande moeders met een inkomen op bijstandsniveau. Door goed te luisteren naar de wensen en problematieken is er een traject op maat ontstaan, met als doel: een springplank naar duurzaam werkgeluk. Diploma’s en ervaring doen er niet toe; ‘wie ben je, wat kan en wil je’ zijn de ingrediënten voor het kennismakingsgesprek.

Naast werkervaring bij werkgevers hebben de deelnemers in groepsverband trainingen gehad waarbij empowerment centraal staat; talenten en krachten worden doorontwikkeld en zelfvertrouwen wordt vergroot. En door dit te delen met gelijkgestemden binnen de groep krijgen de deelnemers nog meer ruimte om te groeien en te bloeien.

Nora: “ik krijg de kans om te laten zien wat ik in huis heb.”

Dan toch een praktische tip om mee af te sluiten: neem de tijd om te luisteren naar persoonlijke verhalen en denk vooral in oplossingen. Het creëren van werkgeluk is niet altijd makkelijk en het vergt veel tijd en toewijding, maar de uiteindelijk waarde is dan ook veel groter dan verwacht. En dat voelen we met z’n allen.

Lees hieronder de ervaringen van de deelnemers:
‘Zij hebben niet gevraagd naar mijn diploma’s, want die heb ik niet. Maar er werd puur naar mij gekeken: wie ben je, wat kan je en wat wil je.

Vanaf dag 1 kreeg ik het volle vertrouwen, ik mocht gelijk dingen doen, ik werd gewoon vertrouwd, ik werd gerespecteerd.’

Als Sterk aan het Werk niet op mijn pad was gekomen had ik nog steeds in hetzelfde schuitje gezeten, was ik nog steeds vooral moeder geweest die elke dag nog steeds in dezelfde omgeving had gezeten. Zij geven mij de kans om mezelf te zijn en mezelf te ontwikkelen. Want naast moeder zijn ben ik ook ‘ik’’.

‘We zitten met de dames samen in een traject en we hebben ook veel aan elkaar. We zoeken elkaar buiten het werk op en als we vragen hebben kunnen we bij elkaar terecht, dat vind ik ook wel heel mooi. Dat maakt ook dat je niet alleen bent.’

‘Het ontwikkeltraject van Sterk aan het Werk helpt mij dan ook echt om mezelf weer terug te vinden.’

‘Mijn oudste zoon zegt dat ik eindelijk weer mezelf ben geworden, en da’s best wel zielig als je al 50 bent, want ja, dan heb je toch wel een stukje weggegooid.’

‘Het wantrouwen was bij mij altijd heel hoog en het vertrouwen heel laag, maar nu kan ik weer de mooie en gelukkige dingen zien in mijn leven, en niet alleen de negativiteit.’

Paulien Thissen is voorzitter Driessen Foundation. Deze foundation is een initiatief vanuit Driessen Groep.

 

Hoe beschikbaar is de arbeidsmarkt? Zijn er genoeg passende kandidaten voor de open vacatures? Zijn genoeg werkgevers bereid om kansen te bieden aan groepen, die eerder aan de kant bleven staan? En welke rol speelt bij de krapte? Dat zijn de vragen van de Maand van de 1000 Voorbeelden. In deze serie columns en interviews vragen we arbeidsmarktexperts om antwoorden.

#1000voorbeelden

  • Volg alle ontwikkelingen van de Maand van de 1000 Voorbeelden in het liveblog
  • Zie onze agenda met een overzicht van alle evenementen tijdens de Maand van de 1000 Voorbeelden.
  • Meer informatie en hulpmiddelen zijn te vinden in de Toolkit
  • Luister naar de #1000voorbeelden podcast