Onlangs mocht ik een zaal vol werkgevers toespreken over vraagstukken op de arbeidsmarkt en thema’s als inclusie. Nu ik een aantal jaren in dit domein werkzaam ben, ben ik al vele enthousiaste ondernemers tegengekomen die met inclusie aan de slag zijn.
Daar hebben deze werkgevers verschillende redenen voor. In ons werk voor de Banenafspraak hebben we natuurlijk intensief contact met de koplopers of sociaal ondernemers, die vanuit een intrinsieke motivatie aan de slag gaan met de doelgroep aan afspraken. Maar we spreken ook werkgevers, die eigenlijk niet zo stil staan bij hun inclusieve werkwijze en ‘het gewoon maar doen’. En vanzelfsprekend zijn er ook ondernemers, die simpelweg hebben ontdekt dat is dat de business case klopt en dat zij op een goede manier werkgever kunnen zijn voor mensen met een arbeidsbeperking.
Om welke reden een ondernemer start met inclusie is voor mij eerlijk gezegd ook om het even. Het een is niet beter dan het ander. De ene motivatie is niet mooier dan de andere. Het gaat om het resultaat. Het gaat mij erom dat onder aan de streep meer mensen aan het werk komen, dat we invulling geven aan de Banenafspraak. Daar wordt de maatschappij mooier van, want het betekent dat de talenten van mensen worden ingezet!
Dat kan onder andere doordat, zoals UWV deze week ook nog vermeldde, bedrijven en organisaties in toenemende mate durven te veranderen om zo werkplekken passend te maken.
En dat laat mij nog iets anders zien. Meer dan in het verleden zijn we in staat zijn om, door vooroordelen heen, anders naar mensen en hun talenten kijken. Daar ligt misschien wel de echte crux: in het “kijken”. Daarmee bedoel ik: verder kijken dan je eigen bubbel, verder kijken dan je eigen vooroordeel, verder kijken dan je eigen groep.
Dat is niet altijd makkelijk en soms best spannend. Elke verandering is ook een uitdaging. Maar het is niet zweverig bedoeld. Anders (en verder) kijken vraagt geen roze bril. Het vraagt feitelijk niet meer dan anderen bezien op de manier waarop je zelf ook bekeken wilt worden: als uniek mens met eigen talenten. Deze verandering van gedrag levert ook hele concrete resultaten op, in dit geval: meer mensen op een prettige manier aan het werk.
En ook op andere gebieden heeft het positieve gevolgen. Dat heb ik inmiddels zelf ervaren. Door (te proberen) anders naar mensen te kijken, is mijn wereld een stuk mooier, diverser en verrassender geworden. Ik wens het iedereen toe!
Martine Schuijer is directeur van de Stichting Nederland Onderneemt Maatschappelijk! en projectleider van ‘Op naar de 125.000 banen’