Je zou wellicht zeggen dat het niet meer dan normaal is: dat bedrijven aandacht hebben voor hun omgeving en voor de mensen die er werken. Maar het blijft een grote kunst om die duurzame werkwijze goed in de bedrijfsprocessen te verankeren.

U als ondernemer bent daarom onontbeerlijk om mensen aan het werk te helpen en te houden. Op een gezonde, winstgevende manier uiteraard. Alleen dan kunt u langdurig sociaal ondernemen.

Als ik de ontwikkelingen zie omtrent de banenafspraak, dan stemt mij dat aan de ene kant positief. Werkgevers en werknemers hebben hier echt de schouders onder gezet. De vraag van werkgevers overtreft inmiddels zelfs het aanbod.

De opdracht om mensen met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen staat niet meer ter discussie. Het gaat niet meer over het “of”, maar over het “hoe”. Hoe kan het nog beter werken? Op dat front zien we nog veel problemen. Er is ongeduld over het uitblijven van passende oplossingen.

De pijlen in het debat richten zich op het decentrale beleid en de uitvoering van regelingen. Vanuit gemeenten en UWV is er naar mijn smaak geen sprake van onwil om deze kwesties op te lossen. Maar we hebben het stelsel behoorlijk complex gemaakt. Bij het zoeken van verbeteringen moet eenvoud een dragend motief zijn. We weten best veel over wat wel en wat niet werkt. Maar we zijn minder goed om daaraan in de praktijk handen en voeten te geven.

Ik wijs in dit kader graag op de SER-verkenning Sociale infrastructuur kwetsbare groepen uit 2016. Hier wees de SER op het belang van een goede, ondersteunende sociale infrastructuur en dat we ervoor moeten waken dat bestaande expertise van de sociale werkplaatsen verdwijnt zonder dat er iets nieuws is opgebouwd.

Het achterblijven van de creatie van nieuw beschut werk baart ons grote zorgen. Nieuw beleid heeft tijd nodig, maar we moeten natuurlijk gebruik blijven maken van kennis die er al wel is. En voorkomen dat mensen tussen wal en schip  geraken en onnodig thuis komen te zitten.

Werkgevers (en werknemers) hebben ondersteuning nodig. Via de Banenafspraak wordt verwacht dat u banen creëert voor mensen met een arbeidsbeperking. Nu is het grote probleem voor werkgevers onder meer de complexe wetgeving en uitvoering. De SER wil graag meedenken over het vraagstuk hoe sociale werkbedrijven, sociale ondernemingen en andere bedrijven kunnen samenwerken om in een betere aanpak arbeidsgehandicapten aan het werk te krijgen en te houden.

Voor die ondernemers die hun maatschappelijk verantwoordelijkheid nemen en net dat stapje extra zetten heb ik veel respect. Door te netwerken, samen te werken in de regio, komt u tot oplossingen. En daar wordt de samenleving rijker van.

Niet alleen omdat daarmee het vestigingsklimaat in de regio verbetert, niet alleen omdat er dan meer werkgelegenheid is en het beter gaat met de lokale economie. Maar vooral omdat iedereen dan mee kan doen. Daar wordt de samenleving pas echt rijker van.

Mariëtte Hamer, voorzitter van de SER. Foto: Christiaan Krouwels